لاک یا وارنیش که به صورت کلی در ایران به نام شارلاک (Shellac) شناخته می شوند، به ترکیباتی گفته می شوند که به منظور دستیابی به اهداف زیر روی انواع سیم پیچ ها از جمله ترانسفورماتور، دینام، ترانس و سایر دستگاه ها و قطعات الکترونیکی و الکتریکی اعمال می گردند. این لاک ها از مجموعه ای شامل یک یا چند رزین طبیعی و یا سنتتیک به همراه سایر اجزای فرمولاسیون مانند حلال ها، ادتیو ها و پیگمنت ها تشکیل می گردند. حلّال ها و برخی از ادتیوهای شارلاک ها در طول فرآیند خشک یا پخته شدن آن آزاد می شوند و پلیمر باقیمانده اتصال عرضی پیدا کرده و یک ماده جامد را تشکیل می دهد. عمل خشک یا پخته شدن ممکن است در دمای محیط (شارلاک هوا خشک) و یا با استفاده از دما (شارلاک کوره ای) و یا به صورت کاتالیستی (شارلاک دو یا چند جزئی) صورت گیرد.
اهداف استفاده از لاک در کار سیم پیچی یا خط تولید الکتروموتورها به شرح زیر است:
- بهبود پیوند های مکانیکی بین ساختار سیم پیچی
- بهبود خواص دی الکتریکی
- بهبود هدایت حرارتی
- بهبود حفاظت از سیم پیچ در برابر رطوبت و محیط های شیمیایی خورنده
لاک های مورد استفاده در صنعت سیم لاکی و سیم پیچ ها بصورت کلی به دو گروه اصلی تقسیم می شوند:
این نوع از لاک ها مستقیماً بر روی سیم های خام مسی، آلومینیومی و ... اعمال می گردند این لاک ها بر پایه رزین های سنتتیک (رزین های پلی استر ایمید، پلی اورتان و ... ) و دارای ویژگی های حرارتی، الکتریکی و فیزیکی بسیار بالایی هستند.
لاک های ثانویه:
شارلاک های هوا خشک و کوره ای را لاک های ثانویه می گویند.
متد های متداول در اعمال لاک های هوا خشک و کوره ای:
- روش دیپ یا غوطه وری، بهترین و کاملترین روش اعمال شارلاک است که همراه با خلا یا بدون خلاء انجام می گیرد.
- روش اسپری که شارلاک بطور یکنواخت در تمام جهات بر روی سیم پیچ یا قطعه اسپری می گردد.
- روش اعمال بُرس یا قلم مو که شارلاک پس از رقیق شدن توسط حلال های مناسب با آن، به آرامی توسط یک قلم مو روی قطعه مورد نظر اعمال می گردد.
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.